Hep yazmışımdır; elverişsiz kadrolar, yeteneksiz taraftar, bağnaz goygoycular, sesleri yüksek söyledikleri boş yardakçılar, hiçbir dönem ve hiçbir partiye fayda sağlamamışlardır.
Dönüp bakın geriye bir göz atın, iktidara gelmiş geçmiş tüm siyasi partilerin hemen hepsinde işe yaramaz “tıntın” adamlar vardır.
Özellikle de partileri güç durumda ise bunların sayıları da artar.
İktidardakilerin “gidiş” çanları çaldığı anlarda ise tabur olur, alay olur.
Alaylar tugay, tugaylar da tümen çoğunluğuna ulaşır.
Bunların hiyerarşik bağlantıları yoktur.
Hedefleri iktidara yaranmak, amigoluk yapmak ve gidişleri anında parsa toplamak.
Eğer iktidar erkini elinde bulunduranlar “gidiş”lerinin kesin olduğunu biliyorlarsa, kötü çöküşe sahip çıkmazlar.
Üstelik, yalaka-fırıldak yandaşların ülkeyi güllük-gülistan içindeymiş gibi göstermelerini engellemezler, aksine onlara yol verirler.
AKP’nin yüzde 90’ına hükmettiği TV kanallarına bakın.
Bütün kanallarda değişmeyen yüzler, birbirine benzer tipler, aynı hedefte birleşmiş suratlar, ezberlenmiş klişe savunmalar.
Hadi iktidarı, tenceresini yaladığın partiyi göklere çıkar…
Bunu anlarım…
Ama tuttuğu partinin lideri eğer muhalefet partisi liderine saldırıyor ve saydırıyorsa, “kurşun askerler” de onun izinden gidiyorlar.
Hiçbir demokratik ülkede görülmeyen “ana muhalefete hücum” taktiği nedense bizde her gün tekrarlanıyor.
İktidar yanlısı TV’lerdeki kurşun askerlerin günlük mesaileri ana muhalefete küfretmekle başlıyor, tehditlere sona eriyor.
Adam açıkça elini-kolunu kullanarak muhalefet sözcülerini, liderlerini tehdit ediyor.
Tehdidi anlıyoruz da, bunu el-kol hareketiyle desteklemek ve tiyatro oynamak niye?
Aslında bu şarlatanları izledikçe, anlıyoruz ki AKP tam bir çıkmaz sokağın ortasında.
Ne geriye gidebiliyor ne ileriye.
Bakmayın siz “Ekonomi ve hukukta reform yapacağız” goygoylarına…
Göstermelik bir metni açıklayacaklar.
Güya zaman kazanacaklar.
Kazansalar ve olacak ki?
Kurşun askerlerin ana muhalefete ayar vermeleri, AKP’nin sona geldiğinin bariz işareti…
Yüzleri “teflon” kaplı bu kurşun askerlerin, yandaş TV kanallarında kurdukları çadır tiyatroları, sahneye koydukları trajikomik halleri gelecekte komedi sanatçıları için verimli-yararlı malzeme olabilir.
Bundan kimse kuşku duymasın.
