Yıllar akıp gidiyor.
21 yıl geçmiş aradan.
Bir 11 Şubat günü toprağa verdik onu.
Hürriyet’in gelmiş geçmiş en demokrat, en çalışkan, en komplekssiz, en anlayışlı ve özverili gazetecisi- yöneticisi Nezih Demirkent’le Hürriyet çatısı altında buluşmamız 1973’lere uzanıyor.
Günaydın Gazetesi Haldun Simavi’de, Hürriyet Erol Simavi’nin patronluğunda yoluna devam ediyor.
Hürriyet Ankara kadrosunun patronu, sonradan başyazar olan Oktay Ekşi.
Yani Ankara temsilcisi…
Kadrosunda, ağabeyi Behiç Ekşi, Selma Tükel, Aclan Akıncı, Ali Utku, Oktay Köse, Metin Yalman (Gece muhabiri) Oktay Özeskici, Bülent Erandaç, foto muhabirleri Hüseyin Ezer, Sökmen Baykara, Faysal Geyik, Cemal Gültepe…
Kızılay, Millî Müdafaa Caddesi 10 numaradayız, daha sonra Rüzgârlı Sokak’a taşınacağız.
Eski temsilci Cüneyt Arcayürek serbest çalışıyor.
O dönem Ankara Haber Müdürü Nevzat Ünlü ise Matbaa müdürü, yani idari temsilci yapılmış.
Yılmaz Tunçkol ve Hakkı Öcal o sıralar İstanbul Haber Merkezinde, Nezih beyin kurmayları…
Ben boşalan Haber Ajansı (sonradan Hürriyet Haber Ajansı adını alacak) Ankara Temsilcisi, yani Yurt Haberler Ankara sorumlusu…
Genel Yayın Müdürümüz Nezih Bey’le öyle sık sık görüşmelerimiz olmazdı.
Bölge toplantılarında görüşlerimizi aktarır, önerilerimizi sunardık.
Bana ayrı bir önem verirdi…
Spor servisini de bana bağlamıştı…
Yurt haberleri giderek güçlenip, bölgelerde ek sayfalar vermeye başladıktan sonra önem ve değerimiz oldukça güçlendi.
Her İstanbul’a gidişte Demirkent ile görüşmeye çalışırdım.
Önerilere çok açık, anlayışlı, anında değil ama düşünerek verdiği her kararın doğru olduğunu görürdüm.
Bir yurt dışı seyahatinden ülkeye dönerken, uçakta iken görevden alındı patron Simavi tarafından.
Ankara’daki son görüşmemiz oldu.
Çok üzgündü…
Çetin Emeç dönemine geçmeyeceğim…
Dünya Gazetesi sahibi olduktan sonra Hürriyet’ten ayrılan ya da kovulan veya bir şekilde yollarını ayıran kim olursa olsun, Dünya gazetesine çağırırdı…
Ben de uzun süre Ankara Notları yazdım Dünya Gazetesine…
Ben Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin 20 yıl Ankara Temsilciliğini yaptığım için, Genel Başkan Demirkent’le çok sık görüşmelerimiz olurdu.
Bayram günleri yayınlanan Cemiyet Gazetesi, yüz akı yayının başında gelirdi. Sonra, o dönemde üniversite sınav sonuçları, sadece cemiyetimizin yayınladığı Sınav-Sonuç adlı gazetede yayınlanırdı.
İki büyük gelir kaynağımız tıkır tıkır işlerdi ve Uluslararası toplantıların finansmanında kullanılırdı.
Bu açıdan bana sık sık teşekkür ederdi.
Son Havadis Gazetesi Temsilcisi olduğum dönemde, Demirel’in Romanya gezisine katılmıştım. Demirkent de kızını yanına almış bu geziye katılmıştı.
Bir ara uçakta yanına çağırdı, kızıyla yer değiştirdik…
Sohbetimiz sırasında gelecek için kuşkuları vardı…
“Gazetenin geleceği kafamı karıştırmıyor değil. Acaba kızım başarılı olur mu? Dünya yayınına devam edebilir mi?”
Ben de “Hiç kafanıza takmayın, ekonomi gazetelerine çok ihtiyaç var. Gelecek, ekonomik haberlerde yenliklere açık hale gelecek. Kızına güven. Gençler daha başarılılar” demiştim.
Dünya dönüyor…
Dünya Gazetesi hâlâ yayında…
Rahmetli Nezih Bey huzur içinde uyusun…
Çok emeği var çalışanlarının üstünde…
Işıkları daim olsun.
